در بهشت زهرا که یادآور مرگ است حجاب ندارند چه برسد به رستوران و کافه | در سن ازدواج روسری برمیدارند تا دیده شوند | حتی در فیلم نشان میدهیم طرف در آن عالم دوست دختر پیدا میکند!
به گزارش روبرونیوز، فرشته روح افزا استاد دانشگاه اظهارات متفاوتی درباره حجاب مطرح کرده است که بخشهایی از آن به نقل از روزنامه جوان در زیر آمده است:
* امروزه به بهشت زهرا هم که میرویم چند نوع پوشش میبینیم. برخی حجاب کاملی دارند، بعضی حجاب نصفه و نیمهای را رعایت میکنند، تعدادی هم حجاب را رعایت نمیکنند!
* وضعیت حجاب در جایی که اساساً متذکر مرگ است (بهشت زهرا) به این شکل درآمده، حال چه برسد به کافی شاپها، رستورانها، سینماها، مراکز خرید و ...
* بعضی از این افراد معاندند و از خارج کشور دستور میگیرند. اما برخی چون در سن ازدواج هستند برای دیده شدن چنین رفتار میکنند!
* من برای مسئله بیحجابی حدود ۳۵ نوع انگیزه پیدا کردهام.
* دختری پدرش معتاد است و باید کار کند. غیر از آنکه وجود فرد معتاد در خانه موجب افسردگی میشود، حال در بیرون کسی هم به آن دختر پیشنهاد فلان مقدار دلار میکند که پوششی نامتعارف داشته باشد! فیالواقع این فرد را نمیتوان معاند به حساب آورد.
* خانم بیحجاب اگر بفهمد که همسرش به خانم زیباتر از او و آرایش کرده نگاه میکند، حتماً عصبانی میشود! ما در این مورد، لازم نیست که از دین برای او بگوییم. همین که درصد اختلافات خانوادگی در این حوزه را برای او بیان کنیم کافی است.
* ما حتی در فیلمی هم که در مورد برزخ و مرگ ساختیم، نشان دادیم که طرف در آن عالم دوست دختر پیدا میکند!
باید تحلیل کنیم که چرا بیحجابی در میان قشر مرفه و جوانان بیشتر دیده میشود. همچنین باید وضعیت تأهل این افراد نیز بررسی شود.
* در سال گذشته چنان وضعیت رعبآوری حاکم بود که خانم چادری به راحتی نمیتوانست به خیابانها برود! الان هم نمیگویم که در شرایط مطلوب هستیم، ولی بحمدالله از آن وضعیتی که عدهای در خیابان و مترو معرکه میگرفتند و خود را برای انجام هر کاری آزاد میدیدند، فاصله محسوسی گرفتهایم.
* یک عده افراد متمول هم هستند که اصلاً سبک زندگی اسلامی و حجاب را دوست ندارند. یا مثلاً معلمان فلان مدارس به عنوان کسانی که کار فرهنگی میکنند، مثلاً ناخن مصنوعی دارند و در قول و عمل، تبلیغ بیحجابی میکنند.
* دختر ۱۴- ۱۵ سالهای بیحجاب است، سبک زندگی خارجی را هم در فضای مجازی دیده و طبیعتاً دوست دارد که آنطور زندگی کند. آیا برای او و در آن سن، پرونده قضایی ساختن منطقی به نظر میرسد؟ آن هم در دادگاههایی که همه میدانیم، معضل تعداد فراوانِ پرونده و کمبود قاضی دارند. با چنین شرایطی، فرآیند رسیدگی در آن دادگاه، مدتی طولانی میطلبد. تا آن زمان، تکلیف این دختر چه میشود؟ از طرفی دادگاه هم طبق آنچه مقرر شده، باید او را جریمه کند. حال آدمی که به نان شبش هم محتاج است، را چگونه میتوان جریمه کرد؟